στον κόσμο του Μίλτου Κουντουρά
«Εζήτησα να ξυπνήσω ψυχές ικανές να καθορίσουν μονάχες τους αύριο την τύχη τους κι όχι νευρόσπαστα που να κινούνται σήμερα με τη θέληση του πρώτου τυχαίου δασκάλου τους κι αύριο με του άλλου οποιουδήποτε κυρίου τους.
Δεν έδωκα καλούπια σε καμιά περιοχή της ζωής και της σκέψης τους, καλούπια που αλλάζουν επιφανειακά μονάχα κ’ εξωτερικά τη ζωή, μα που αφήνουν αποκοιμισμένη και στείρα την ψυχή τους.
Όπου έβλεπα την ελεύθερη σκέψη τη σεβάστηκα και την αγάπησα, οσοδήποτε τολμηρή κι αν ήταν, και περιφρόνησα με αγανάκτηση το μυαλό το σκλαβωμένο μέσα στα δεσμά της πρόληψης και της υποκρισίας.
Οι ταπεινοί γύρω μας μάς έριξαν λόγια βδελυρά και μας εμίσησαν – αλίμονο αν δεν μας μισούσαν, αυτό θα σήμαινε πως συγγενεύαμε με την ταπεινή και πρόστυχη ψυχή και ζωή τους.
Γιατί μαθητής μου εμένα δεν είναι ’κείνος που αγαπά την ήρεμη κι ακίνδυνη ζωή, τη στρωμένη με λουλούδια, αλλά εκείνος που μέσα του έχει ξυπνήσει η ανησυχία. Μαθητής μου δεν είναι ’κείνος που θα μ’ αγαπήσει με μια θηλυκιά και μαλακή άγονη αγάπη, αλλά εκείνος που ακολουθώντας τις αρχές της επικίνδυνης πάλης θα με φτάσει και θα με ξεπεράσει, αρνιούμενος ίσως στο τέλος εμένα.»
Μίλτος Κουντουράς
Από χειρόγραφο για το λόγο του στο τέλος του σχολικού
έτους 1929-30 στο Διδασκαλείο Θηλέων Θεσσαλονίκης
Βιογραφικό του Μίλτου Κουντουρά
Η προσφορά του Μίλτου Κουντουρά στον αγώνα για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση υπήρξε πολυσήμαντη. Θαρραλέος αγωνιστής, αμετακίνητος λειτουργός μιας ανανεωμένης δημοκρατικής Παιδείας, οραματιστής και πολεμιστής, τοποθετείται επάξια δίπλα στους μεγάλους του καιρού του συμπολεμιστές, τον Δελμούζο, τον Γληνό, τον Τριανταφυλλίδη.
Στιγμιότυπα από τη ζωή του Μίλτου Κουντουρά
Αυτοβιογραφικό σημείωμα
Στο Αρχείο του Μίλτου Κουντουρά υπάρχει ένα μόνο αυτοβιογραφικό του σημείωμα, το οποίο είναι αχρονολόγητο αλλά τοποθετείται εύκολα στα 1920. Προοριζόταν ίσως να συνοδέψει τη δημοσίευση κάποιου λογοτεχνήματος του, και επιτρέπει να προβληθούν οι προσωπικές του αποτιμήσεις για τις πρώιμες πνευματικές τάσεις του.
Η διαθήκη του Μίλτου Κουντουρά
…Κι αν είναι γραφτό μου να μην ξαναγυρίσω στην Όμορφη Ζωή, έλα Εσύ που θα διαβάσης τα χειρόγραφά μου, Εσύ, νέο παιδί της οικογένειάς μου, όποιος κι αν είσαι, αγώρι ή κορίτσι, γεννημένο ή αγέννητο ακόμα, Εσύ που θα μοιάζης μ’ εμένα στον πόνο και στη σκέψη, που βαθειά θα νοιώσης όσα έγραψα εδώ ή αλλού, Εσύ που θα ζήσης σ’ ευτυχέστερα χρόνια από τα δικά μου, έλα κι άκουσέ με τι θα σου πω…
