Σ’ αυτούς μιλούσε η συνήθεια, το δόγμα και το παρελθόν και δεν ήταν ικανοί να το αντιμετωπίσουν εχθρικά και να ζητήσουν με νέες μορφές και νέες γραμμές να το μεταβάλουν. Ήταν παθητικοί και μοιραίοι άνθρωποι, δούλοι μιας παραδεγμένης κατάστασης, δεν ήταν ελεύθεροι και δημιουργικοί ενατενιστές ενός ωραίου αύριο.
Έχω την απόφαση για τους κακούς να κάνω το περιβάλλον του Σχολειού τόπο κόλασης που να μη είναι δυνατό να ζήσουν. Ή το Σχολειό και το περιβάλλον του θα γίνει πολύ καλό, πολύ ηθικό, πολύ τίμιο, πολύ ανώτερο από τα συνηθισμένα, ώστε οι κακοί να μη έχουν θέση εκεί, ή εάν αποτύχω, αυτό θα μου δείξει ότι εγώ δε θα ’χω θέση εκεί μέσα, ώστε να αποχωρήσω προτού η πολιτική και κομματική διαφθορά με διώξει…