Κατηγορία: Αρχείο

Γράμματα από το Μόναχο του 1923

Η επιστολή του Μίλτου Κουντουρά από το Μόναχο του 1923, προς τον Αριστείδη Δελή. Ο παραλήπτης της επιστολής, φιλόλογος Αριστείδης Δελής, υπήρξε παλαιός δάσκαλος και συμπαραστάτης του Κουντουρά.

Ο Γυρισμός του Αλκαίου

Ο Μίλτος Κουντουράς, το 1912, πολέμησε, ως εθελοντής, για την απελευθέρωση της Λέσβου στον Κλαπάδο. Ο ενθουσιασμός του για την αποτίναξη της τουρκικής τυραννίας, η ποιητική φύση του και η γνώση της ιστορίας της Λέσβου, του ενέπνευσαν τον ύμνο – πεζοτράγουδο «Ο Γυρισμός» του Αλκαίου», που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Χαραυγή» τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους.

Ο γάμος του Γεωργίου Κουντουρά το 1880

Ο Γάμος του Γεωργίου Κουντουρά, πατέρα του Μίλτου Κουντουρά, με την Ειρήνη Χατζηγιάννη έγινε στον Σκόπελο Γέρας το 1880. Η φωτογραφία του Γάμου τους είναι μοναδική και η πρώτη γαμήλια στην τότε τουρκοκρατούμενη Λέσβο. Φωτογράφος ο Ιωάννης Φεργαδιώτης, από τη Σμύρνη.

“Το μπαλσαμωμένο αγόρι”

Το θεατρικό έργο του Μίλτου Κουντουρά με τίτλο "Το μπαλσαμωμένο αγόρι".

“Ο Άρρωστος”

Το θεατρικό έργο του Μίλτου Κουντουρά με τίτλο "Ο Άρρωστος".

Σχολείο και ζωή – 1.Όνειρο και ζωή

Τρία χρόνια στη Γερμανία ονειρευόμουνα την ωραία επιστροφή μου στην Ελλάδα. Ονειροπολούσα και έπλαθα μες στη φαντασία μου το μελλοντικό Σχολειό, που θα ήταν κάτι καλύτερο απ’ ότι είδα έξω και που θάταν κάτι πρωτοφανέρωτο και πρωτάκουστο στον τόπο μας.

Σχολείο και ζωή – 2.Θεσσαλονίκη

Η Θεσσαλονίκη από την πρώτη ματιά κάνει πολύ ευχάριστη εντύπωση, αν τύχει ο καιρός να είναι καλός. Είναι κυρίως πόλη εμπορική με πολύ μέλλον, πόλη γεμάτη ζωή, που ίσως στο μέλλον, αν πάνε καλά τα πράγματα, παρουσιάσει εκπλήξεις.

Σχολείο και ζωή – 3.Το «Διδασκαλείον Θηλέων» Θεσσαλονίκης

Η Θεσσαλονίκη βέβαια είναι μεγάλη κι όμορφη πόλη και το Διδασκαλείο της επίζηλη θέση. Όμως ένα πράγμα με τάραζε και με ανησυχούσε. Το Διδασκαλείο αυτό ήταν παλιό, ιδρυμένο από τα 1915, είχε καλή φήμη, επομένως είχε δική του παράδοση.

Σχολείο και ζωή – 4.Ο Καραχρίστος

Ο Καραχρίστος ήταν ένας κόσμος άντικρυς αντίθετος με το δικό μου και η σύγκρουση των δυο αυτών κόσμων ήταν μοιραία και θα γινόταν πολύ σύντομα.

Σχολείο και ζωή – 5.Το διδαχτικό προσωπικό

Σ’ αυτούς μιλούσε η συνήθεια, το δόγμα και το παρελθόν και δεν ήταν ικανοί να το αντιμετωπίσουν εχθρικά και να ζητήσουν με νέες μορφές και νέες γραμμές να το μεταβάλουν. Ήταν παθητικοί και μοιραίοι άνθρωποι, δούλοι μιας παραδεγμένης κατάστασης, δεν ήταν ελεύθεροι και δημιουργικοί ενατενιστές ενός ωραίου αύριο.